Wentylatory chłodzące na ogół nie są używane samodzielnie, ale razem z radiatorami.Składa się z silnika, łożyska, ostrza, obudowy (w tym otworu mocującego), wtyczki zasilania i przewodu.
Dzieje się tak głównie dlatego, że aby zachować równowagę pracy wentylatora chłodzącego i maksymalnie zredukować wpływ rezonansu, najlepszym wyborem są łopatki wentylatora o numerach nieparzystych, natomiast trudno jest zrównoważyć symetryczne punkty wentylatora o numerach parzystych ostrza na formie.Dlatego w przypadku wentylatora chłodzącego nie jest dobrze być parą.
Silnik jest rdzeniem wentylatora chłodzącego i składa się zazwyczaj z dwóch części: stojana i wirnika.
Przy wyborze wentylatorów chłodzących często porównujemy ciśnienie powietrza i objętość powietrza. W przypadku normalnej wentylacji ciśnienie i objętość powietrza muszą pokonać opór w suwie wentylacji wentylatora chłodzącego. Wentylator chłodzący musi wytworzyć ciśnienie, aby pokonać opór napływu powietrza, czyli ciśnienie wiatru. .
Ciśnienie wiatru jest ważnym wskaźnikiem mierzącym wydajność wentylatora chłodzącego. Ciśnienie wiatru zależy głównie od kształtu, powierzchni, wysokości i prędkości łopatki wentylatora. Im większa prędkość obrotowa, tym większe łopatki wentylatora.Im wyższe ciśnienie wiatru, tym lepsza konstrukcja kanału powietrznego radiatora może utrzymać ciśnienie wiatru wentylatora.
Czas publikacji: 09 czerwca 2022 r