[Κοινή χρήση γνώσεων] Γιατί οι πόλοι του κινητήρα μόνιμου μαγνήτη συνεχούς ρεύματος χρησιμοποιούν κυρίως ορθογώνιους μαγνήτες;

Ο βοηθητικός διεγέρτης μόνιμου μαγνήτη είναι ένας νέος τύπος κινητήρα μόνιμου μαγνήτη DC εξωτερικού ρότορα. Ο περιστρεφόμενος δακτύλιος του τσοκ είναι απευθείας αναρτημένος βαθιά στον άξονα. Υπάρχουν 20 μαγνητικοί πόλοι στο δαχτυλίδι. Κάθε κοντάρι έχει ένα αναπόσπαστο παπούτσι με κοντάρι. Το σώμα του στύλου αποτελείται από τρία ορθογώνια κομμάτια. Αποτελείται από μαγνητικό χάλυβα και ενώνεται σε ένα σύνολο με κόλλα “914″. Το σώμα του στύλου είναι τυλιγμένο και στερεοποιημένο με γυάλινες κορδέλες χωρίς γεωγραφικό πλάτος για να σχηματίσει ένα προστατευτικό μανίκι. Κάθε πόλο σώμα και παπούτσι με κοντάρι είναι κατασκευασμένα από δύο κομμάτια λεκέλιγότερο ατσάλι.

Σε έναν κινητήρα μόνιμου μαγνήτη συνεχούς ρεύματος, όταν άλλες παράμετροι παραμένουν αμετάβλητες, όσο μεγαλύτερος είναι ο υπολειπόμενος μαγνητισμός του μαγνήτη, τόσο μικρότερο είναι το ρεύμα και τόσο μικρότερη είναι η ταχύτητα. Αυτό είναι σωστό. Από αυτό, μπορείτε να αναλύσετε μόνοι σας ποιος μαγνήτης από τα δύο πρωτότυπά σας είναι καλύτερος. Ο υπολειπόμενος μαγνητισμός είναι μεγάλος.Όσον αφορά την αρχή, όταν άλλες παράμετροι παραμένουν αμετάβλητες, όσο υψηλότερος είναι ο υπολειπόμενος μαγνητισμός του μαγνήτη, τόσο μεγαλύτερη είναι η μαγνητική ροή κάθε πόλου του κινητήρα. Σύμφωνα με τον τύπο ταχύτητας του κινητήρα συνεχούς ρεύματος n=(U-IR)/CeΦ≈U/CeΦ, μπορεί να είναι πολύ Είναι εύκολο να συμπεράνουμε ότι όσο μεγαλύτερο Φ, τόσο μικρότερη είναι η ταχύτητα. Όσο μικρότερη είναι η ταχύτητα, τόσο μικρότερη είναι η απώλεια χωρίς φορτίο και τόσο μικρότερο είναι το ρεύμα χωρίς φορτίο.

Η ροπή κλειδωμένου ρότορα του κινητήρα μόνιμου μαγνήτη DC σχετίζεται με το πάχος του μαγνήτη και την ισχύ του μαγνητικού πεδίου. Εάν το πάχος μπορεί να αλλάξει την ισχύ του μαγνητικού πεδίου, θα είναι σχετικό. Κατά τη διαδικασία συναρμολόγησης του μαγνήτη του ενσωματωμένου κινητήρα μόνιμου μαγνήτη, εάν είναι χειροκίνητα Η εφαρμογή κόλλας στην επιφάνεια του μαγνήτη καθιστά άβολο για τον χειριστή να πιάσει τον μαγνήτη. Ταυτόχρονα, λόγω ατελειών στην υπάρχουσα τεχνολογία κατά την εισαγωγή του μαγνήτη στην υποδοχή, αναπόφευκτα θα προκύψει τριβή με το τοίχωμα της σχισμής. Επιπλέον, η κόλλα στην επιφάνεια του μαγνητικού χάλυβα που εφαρμόζεται χειροκίνητα και έχει μια μικρή περιοχή κάλυψης κόλλας κατανέμεται άνισα, με αποτέλεσμα κακή πρόσφυση και ο μαγνητικός χάλυβας μπορεί να πέσει κατά τη μεταγενέστερη χρήση.