Die geskiedenis van elektriese motors dateer terug na 1820, toe Hans Christian Oster die magnetiese effek van elektriese stroom ontdek het, en 'n jaar later het Michael Faraday elektromagnetiese rotasie ontdek en die eerste primitiewe GS-motor gebou.Faraday het elektromagnetiese induksie in 1831 ontdek, maar dit was eers in 1883 dat Tesla die induksie (asinchroniese) motor uitgevind het.Vandag bly die hooftipes elektriese masjiene dieselfde, GS, induksie (asinchroon) en sinchronies, alles gebaseer op teorieë wat meer as honderd jaar gelede deur Alstead, Faraday en Tesla ontwikkel en ontdek is.
Sedert die uitvinding van die induksiemotor het dit vandag die mees gebruikte motor geword as gevolg van die voordele van induksiemotor bo ander motors.Die grootste voordeel is dat induksiemotors nie 'n elektriese verbinding tussen die stilstaande en roterende dele van die motor benodig nie, daarom benodig hulle geen meganiese kommutators (borsels) nie en dit is onderhoudsvrye motors.Induksiemotors het ook die kenmerke van ligte gewig, lae traagheid, hoë doeltreffendheid en sterk oorlaaivermoë.As gevolg hiervan is hulle goedkoper, sterker en misluk hulle nie teen hoë snelhede nie.Boonop kan die motor in 'n plofbare atmosfeer werk sonder om te vonk.
Met inagneming van al die bogenoemde voordele, word induksiemotors as perfekte elektromeganiese energie-omsetters beskou, maar meganiese energie word egter dikwels benodig teen veranderlike snelhede, waar spoedbeheerstelsels nie 'n onbenullige saak is nie.Die enigste effektiewe manier om traplose spoedverandering te genereer, is om driefase-spanning met veranderlike frekwensie en amplitude vir die asinchrone motor te voorsien.Die rotorspoed hang af van die spoed van die roterende magnetiese veld wat deur die stator verskaf word, dus word frekwensie-omskakeling vereis.Veranderlike spanning word vereis, die motorimpedansie word verminder by lae frekwensies, en die stroom moet beperk word deur die toevoerspanning te verminder.
Voor die koms van kragelektronika is spoedbeperkende beheer van induksiemotors bereik deur die drie statorwikkelings van 'n delta- na 'n sterverbinding om te skakel, wat die spanning oor die motorwikkelings verminder het.Induksiemotors het ook meer as drie statorwikkelings om die aantal poolpare te wissel.'n Motor met veelvuldige windings is egter duurder omdat die motor meer as drie verbindingspoorte benodig en slegs spesifieke diskrete snelhede beskikbaar is.Nog 'n alternatiewe metode van spoedbeheer kan bereik word met 'n gewikkelde rotor-induksiemotor, waar die rotorwikkelpunte op glyringe gebring word.Hierdie benadering verwyder egter blykbaar meeste van die voordele van induksiemotors, terwyl dit ook bykomende verliese inbring, wat swak werkverrigting tot gevolg kan hê deur resistors of reaktansies in serie oor die statorwikkelings van 'n induksiemotor te plaas.
Destyds was bogenoemde metodes die enigste beskikbaar om die spoed van induksiemotors te beheer, en GS-motors het reeds bestaan met oneindig veranderlike spoedaandrywings wat nie net werking in vier kwadrante toegelaat het nie, maar ook 'n wye kragreeks gedek het.Hulle is baie doeltreffend en het geskikte beheer en selfs 'n goeie dinamiese reaksie, maar die grootste nadeel daarvan is die verpligte vereiste vir borsels.
ten slotte
In die afgelope 20 jaar het halfgeleiertegnologie geweldige vordering gemaak, wat die nodige voorwaardes bied vir die ontwikkeling van geskikte induksiemotoraandrywingstelsels.Hierdie toestande val in twee hoofkategorieë:
(1) Kostevermindering en prestasieverbetering van krag elektroniese skakeltoestelle.
(2) Moontlikheid om komplekse algoritmes in nuwe mikroverwerkers te implementeer.
'n Voorvereiste moet egter gestel word om geskikte metodes te ontwikkel om die spoed van induksiemotors te beheer waarvan die kompleksiteit, in teenstelling met hul meganiese eenvoud, besonder belangrik is met betrekking tot hul wiskundige struktuur (multivariaat en nie-lineêr).
Postyd: Aug-05-2022